در همین راستا، سایت باشگاه خبرنگاران خبر «هالک ایرانی لرزه بر اندام داعش انداخت» مربوط به چند سال پیش را از سایت خودش حذف کرد! فارس هم دیروز در گزارشی خواسته بود جلوی فعالیتهای این فرد که با آبرو حیثیت کشور بازی میکند گرفته شود و در گزارشی نوشت: هالک ایرانی یا پروژهای برای خدشهدار کردن غرور ملی!

این در حالیست که فارس، خرداد ۹۵ تیتر زده بود: گفتوگو با «رستم ایرانی» چهره شاخص این روزهای فضای مجازی؛ اگر لایق باشم «مدافع حرم» میشوم.
سجاد غریبی که با عنوان هالک ایرانی در فضای مجازی فعالیت دارد در نخستین مبارزه رسمی خود برابر جومانوف آلمات باخیتوویچ به بدترین شکل ممکن باخت تا هجمههای زیادی در فضای مجازی علیه وی شکل گیرد. باخت هالک ایرانی در حالی بود که گوریل قزاق در دنیای مبارزات (MMA) چهرهای شناخته شدهای نیست. سجاد غریبی در رینگ مبارزه با این فایتر قزاق نشانی از یک مبارز واقعی نداشت بلکه در کمتر از دو دقیقه ناکاوت شد. او که بعد از ماجرای فرودگاه دبی به هالک فتوشاپی معروف شده است در یکماه گذشته تبلیغات زیادی برای مبارزه با گوریل قزاق به راه انداخته بود اما بنا به گفته فردی به نام «حمزه مرادی» که خود را مربی او، معرفی میکند، غریبی برای این مبارزه اصلا آمادگی مبارزه را نداشت!

بالاخره و پس از مدتها، سجاد غریبی یا همان هالک ایرانی را روی رینگ مبارزه دیدیم که ای کاش نمیدیدیم. صبح امروز چشمها را که باز کردیم یک ویدئو بیش از همه در تایملاین شبکههای مجازی وایرال شده بود.بالاخره و پس از مدتها، سجاد غریبی یا همان هالک ایرانی را روی رینگ مبارزه دیدیم که ای کاش نمیدیدیم. هالک فیک ایرانی در کمتر از دو دقیقه آبروی سرزمینش را در مبارزهای کاملا یکطرفانه ریخت. درست در همان لحظه که با مشت گوریل قزاق جهان دور سرش میچرخید، تصاویر او در کتک خوردن نمایشی و مضحکش مقابل مارتین فورد آمریکایی به یادمان آمد. او ماهها برای این فایت کزایی، میلیونها نفر را سرکار گذاشت و حالا با یک مشت همان خرده اعتبار فتوشاپی را هم از دست داد. هالک اینستاگرامی با ادعای زیادی وارد دبی شد تا با مارتین فورد مقابله کند اما با یک ضربه به معنای واقعی کلمه «له» شد.
ماجرای دیشب اما واقعی بود. این بار فیکترین سجاد ایران با یک مشت حقیقی، ناک اوت شد تا دیگر جای هیچ حرف و حدیثی را باقی نگذارد. یک قهرمان پوشالی که دیگر توان ضربات حریف قزاق را نداشت و حالا به برزخ دوران ورزشی خود بیش از پیش نزدیک شده. غریبی را از همان تصاویر فتوشاپی در صفحه اینستاگرامش نیز قابل تحلیل بود. از ویدئوی خم کردن ماهیتابه تا ژستهای نه چندان دلربایش میشد فهمید که با چه پدیدهای روبرو هستیم. او به قدری در رفتارش از عنصر نمایش بهره برده که بیشتر هویت یک بلاگر را یدک میکشد و با شکست مفتضحانه مقابل گوریل قزاق رسما مهر باطلی بر تمامیت ورزشی و حتی بلاگری خود نیز کوبید.
سجاد غریبی نماد یک لافزن توخالیست که خودنمایی را روش درست برای رسیدن به سعادت میداند و از فیک بودن دست نمیکشد. چنین سلبریتیهای معمولا مورد حمایت آحاد جامعه نیستند و فقط در قسمت عمیق آب با ادعای شناگر بودن دست و پا میزنند و در سکانس پایانی هم با یک مشت ساده کارشان تمام است و این «سقوط» گیلاس رو کیک بیمزهشان میشود.
مهدی بذرافکن در یاددداشت کوتاهی با عنوان «آقای سجاد غریبی! از این به بعد غریبه نباش» در خبرآنلاین مینویسد:”انگار تلنباری از چربی بود. انگار تا قبل از مسابقه، خورده و خوابیده بود. انگار اصلا بلد نبود گارد بگیرد. بلد نبود نفس بگیرد.مشت که می زد،نه بهتر بگویم مشت که پرتاب می کرد بی هوا و بی هدف بود. چشمانش بسته بود.خسته بود.
ترسیده بود. انگار تازه فهمیده بود «یک من ماست چقدر کَره داره» انگار تازه از خواب بیدار شده بود و فهمیده بود در چه مهلکه ای گیر کرده. انگار با خودش می گفت:«عجب اشتباهی کردم.عجب خطایی کردم.عجب…». دیگر اما دیر شده بود. راه برگشتی نبود. باید می ماند و می ایستاد و چپ و راست می شد و می باخت؛ که باخت. بد هم باخت.فاجعه بار باخت. انگار سجاد غریبی برای مردم ایران قریب نیست، غریبه است. انگار از همان اول هم قریب نبود که غریبه بود.آقای سجاد غریبی! آقای هالک ایرانی! لطفا از این به بعد تلاش کن. زحمت بکش. به جای حرف عمل کن.آقای سجاد غریبی! لطفا از این به بعد غریبه نباش…”